Single Blog

Wiem co to znaczy mieć niską samoocenę i nie wierzyć w siebie – kiedyś byłam po tamtej stronie mocy – pisałam o tym w poście „O dobrostanie życia” (tutaj). Uważam, że dzięki przyjrzeniu się swoim przekonaniom i schematom myślowym można wiele zdziałać w kwestii podniesienia samooceny i wiary w siebie. A najnormalniej w świecie można się w końcu polubić i zaakceptować siebie taką, jaka jesteś. Wystarczy tylko wziąć się do roboty, bo zmiana sama się nie zadzieje.

W poście „Nie wierz wszystkim swoim myślom” (tutaj) pisałam o tym, że umysł płata nam figle, bo wierzymy w to, co myślimy, a nie wszystkie myśli to fakty. Problem polega na tym, że wierzymy w swoją nieomylność, bo czerpiemy z naszych doświadczeń i wydaje nam się, że wiemy jacy jesteśmy. Czy na pewno?

Prawda jest taka, że uczymy się pewnych schematów myślenia już od dzieciństwa. To nam pomaga porządkować świat, ale też prowadzi trochę w ślepy zaułek – wydaje nam się, że jesteśmy nieomylni. Wydarzenia same z siebie nie niosą ładunku emocjonalnego, ale źródłem emocji jest interpretacja tych wydarzeń. Czyli to, w jaki sposób myślisz. Czy nie jest tak, że robisz w głowie założenia zamiast spojrzeć na sytuację z otwartością? Z ciekawością? Bez uruchamiania założeń, przekonań?

Warto przyjrzeć się temu w jaki sposób myślisz, bo te schematy ograniczeń myślowych, to nic innego, jak tak zwane błędy w myśleniu. Dzięki temu, że im się przyjrzysz, to nabierzesz dystansu do swoich przekonań i będziesz mogła w sposób bardziej konstruktywny reagować na różne wydarzenia w twoim życiu.

Zmiany stanu emocjonalnego można dokonać poprzez zmianę negatywnego myślenia na własny temat. Zanim jednak zaczniesz pracę nad sobą warto poznać o jakich schematach ograniczonego myślenia mowa i jakiej zmiany myślowej dokonać.

Błędy w myśleniu

1. Czytanie w myślach

Zakładasz, że wiesz, co myślą inni, chociaż nie masz do tego podstaw. Nie bierzesz pod uwagę bardziej prawdopodobnych wyjaśnień. Szczególną pewność masz odnośnie myśli i odczuć związanych z twoja osobą.

Zmiana myślenia: sprawdzanie jakie masz dowody czy alternatywne interpretacje.

2. Personalizacja

To przekonanie, że jesteś powodem negatywnych zachowań innych. Czyli zakładasz, że wszystko, co robią inni jest reakcją na ciebie. Porównujesz się do innych i określasz kto jest lepszy, mądrzejszy, itd.

Zmiana myślenia: wszyscy mamy mocne i słabe strony, wiec sprawdź to, bo porównania nie mają znaczenia.

3. Generalizacja

Czyli nadmierne uogólnianie. To znaczy, że wyciągasz ogólne wnioski na podstawie zbyt małej ilości informacji (jednego lub kilku faktów).Wyolbrzymiasz, korzystasz z negatywnego etykietowania.

Zmiana myślenia: jaki jest na to dowód? Korzystanie z wartości, brak absolutów i negatywnych etykiet.

4. Wyolbrzymianie

Wyolbrzymiasz negatywne aspekty i/lub pomniejszasz znaczenie pozytywnych. Jeśli zdarzy się coś złego, to traktujesz to jako wydarzenie wielkie i przytłaczające.

Zmiana myślenia: popatrz na proporcje, nie ma potrzeby wyolbrzymiania.

5. Katastrofizacja

Przewidujesz negatywną przyszłość, wręcz tego oczekujesz. Nie bierzesz pod uwagę innych, bardziej prawdopodobnych możliwości. Na problemy reagujesz w sposób: „Co by było, gdyby to się mnie przydarzyło?”, „Co będzie jeżeli…?”.

Zmiana myślenia: jakie są na to szanse?

6. Polaryzowanie

Popadasz w skrajności, wszystko jest białe albo czarne, dobre lub złe. Nie ma wartości pośrednich ani miejsca na błędy.

Zmiana myślenia: myśl procentami, zerwij z myśleniem czarno-białym.

7. Filtrowanie

Zwane inaczej „efektem lornetki”. To znaczy, że całkowicie skupiasz się na aspektach negatywnych.

Zmiana myślenia: skupienie się na pozytywach.

 

8. Powinności

Masz sztywny zestaw reguł i zasad jak powinno się zachowywać. Ludzie, którzy łamią te zasady cię denerwują, a kiedy ty je łamiesz, to masz poczucie winy.

Zmiana myślenia: elastyczne zasady, wartości są kwestią osobistą.

Co możesz zrobić?

Spróbuj podyskutować ze swoimi myślami. Możesz na przykład zapisać na kartce sytuację, w której poczułaś dyskomfort i ujawniły się negatywne emocje. Opisz ją według następujących punktów:

1. Sytuacja: kiedy? Gdzie? Kto? Co? Co się stało? Opisz krótko, jednym zdaniem.
2. Uczucia: co poczułaś? Nazwij uczucie. Oceń w skali od 0-100.
3. Myśli automatyczne: Co myślałaś tuż przed i podczas trwania sytuacji?
4. Przypisz błąd w myśleniu (z listy powyżej).
5. Myśli alternatywne lub skorygowane: opisz możliwe plany działania tak żeby odpowiadały rzeczywistości.
6. Ponowna ocena uczuć w skali od 0-100.

Podsumowując, nikt z nas niej jest nieomylny, nie czytamy innym w myślach, a świat nie jest czarno biały. Przekonania mogą być bardzo niezdrowe i mogą nas sprowadzić na manowce. Dlatego bądź czujna, sprawdzaj czy twoje myślenie nie opiera się ograniczających schematach. Warto podyskutować ze swoimi myślami kiedy złapiesz się na tym, że jest błędne. Dzięki temu spojrzysz na sytuację z dystansu i sformułujesz nowe przekonanie, które będzie bardziej odpowiadać rzeczywistości. A to pomoże ci w konstruktywnym działaniu i pomożesz przede wszystkim sobie. W zależności od tego jakie myśli i przekonania dajesz światu, takie doświadczenia do ciebie wrócą. Czego chcesz? Kim chcesz być?

A na koniec pamiętaj o tym, że UMYSŁ JEST JAK SPADOCHRON, DZIAŁA TYLKO WTEDY, KIEDY JEST OTWARTY. 🙂

 

 

Dziękuję, że tu jesteś 🙂

Pozdrawiam,

Renata